Puste kapsułki żelatynowe są wykonane z żelatyny i są stosowane w kapsułkach z substancjami pomocniczymi.

Opisuje cylindryczną, sztywną, elastyczną, pustą kapsułkę farmaceutyczną, składającą się z chowanego wieczka i korpusu. Powierzchnia kapsułki powinna być czysta, gładka, jednolitego koloru, bezwonna, starannie przycięta i nie zdeformowana podczas formowania. Może być przezroczysty (oba bez filtra przeciwsłonecznego), półprzezroczysty (oba z filtrem przeciwsłonecznym) lub nieprzejrzysty (oba z filtrem przeciwsłonecznym).

Identyfikacja (1) Rozpuścić 0,25 g w 50 ml wody, ogrzać, schłodzić i dobrze wstrząsnąć. Dodać kilka kropli mieszaniny dichromianu potasu TS i rozcieńczonego kwasu solnego (4:1) do 5 ml roztworu, aby wytworzył się kłaczkowaty osad.

(2) Odmierzyć 1 ml roztworu identyfikacyjnego otrzymanego w teście (1), dodać 50 ml wody i po wymieszaniu dodać kilka kropli garbnika TS. powoduje opalescencję.

(3) Weź 0,3 g do probówki, dodaj odpowiednią ilość wapna sodowanego i podgrzej. Powstały gaz zmienia kolor wilgotnego czerwonego na jasnoniebieski.

Gęsty Weź 10 kapsułek, delikatnie naciśnij zakrętkę i koniec butelki kciukiem i palcem wskazującym i przekręć, aby otworzyć bez sklejania, deformacji lub pęknięcia. Napełnij butelkę talkiem, zaczep i zamknij kapsułki i upuść każdą wypełnioną kapsułkę z wysokości 1 metra na drewnianą deskę o grubości 2 cm. Brak wycieku proszku lub niewielki wyciek nie więcej niż 1 kapsułka. Jeśli więcej niż 1 kapsułka zawiedzie, test jest powtarzany i kolejne 10 spełnia wymagania.

Kruchość Umieścić 50 kapsułek na płytce Petriego w eksykatorze z nasyconym roztworem azotanu magnezu i pozostawić w temperaturze 25°C ± 1°C na 24 godziny. Wyjąć i natychmiast umieścić pojedyncze kapsułki w szklanych probówkach (średnica wewnętrzna 24 mm i długość 200 mm) pionowo na drewnianej desce (o grubości 20 mm). Swobodnie upuść cylindryczną przeciwwagę (wykonaną z teflonu, o średnicy 22 mm i wadze 20 ± 1 g) na kapsułkę z górnej części szklanej rurki. Nie więcej niż 5 kapsułek jest pękniętych.

Rozpad 6 kapsułek wypełnionych talkiem i przetestowanych pod kątem rozpadu

(Dodatek XA). Wszystkie 6 kapsułek powinno się rozpaść w ciągu 10 minut. Jeśli 1 kapsułka zawiedzie, powtórz test z kolejnymi 6 kapsułkami. Wszystkie kapsułki powinny przejść test.

Siarczyny (jako SO 2 ) Umieścić 5,0 g w kolbie okrągłodennej z długą szyją, zalać 100 ml gorącej wody i pozostawić do spęcznienia. Dodać 2 ml kwasu fosforowego i 0,5 g wodorowęglanu sodu i natychmiast podłączyć kolbę do chłodnicy. Oddestylować pod powierzchnią 15 ml roztworu jodu 0,05 mol/L i zebrać 50 ml destylatu. Rozcieńczyć roztwór wodą do 100 ml. Dobrze wymieszaj, weź 50 ml łaźni wodnej do odparowania, dodaj pewną objętość wody na czas i kontynuuj odparowywanie, aż ciecz będzie prawie bezbarwna. Rozcieńczyć roztwór wodą do 40 ml i przeprowadzić test na zawartość siarczanów (załącznik B). Powstała opalizacja nie była bardziej wyraźna niż w przypadku roztworu odniesienia przy użyciu 3,75 ml mianowanego roztworu siarczanu potasu (0,01%).

Parabeny Dokładnie odważoną kapsułkę o masie 0,5 g umieścić w rozdzielaczu z 30 ml gorącej wody, wstrząsnąć do rozpuszczenia i ostudzić. Dodać dokładnie 50 ml eteru i ostrożnie wstrząsnąć w celu rozdzielenia. A. Dokładnie przenieść 25 ml warstwy eterowej do parownika, odparować eter, przenieść do 5 ml kolby miarowej z fazą ruchomą, rozcieńczyć do kreski fazą ruchomą i dobrze wymieszać do uzyskania roztworu do badania . Odważ dokładnie 25 mg parahydroksybenzoesanu metylu CRS, parahydroksybenzoesanu etylu CRS, parahydroksybenzoesanu propylu i parahydroksybenzoesanu butylu CRS i umieść je razem w kolbie miarowej o pojemności 250 ml. Rozcieńczyć do kreski i wstrząsnąć. Dokładnie przenieś 5 ml roztworu do kolby miarowej o pojemności 25 ml, rozcieńcz do kreski fazą ruchomą i wymieszaj, aby służył jako roztwór wzorcowy. Wykonać wysokosprawną chromatografię cieczową (Dodatek VD), używając upakowanego żelu krzemionkowego związanego oktadecylosilanem i metanolu oraz 0,02 mol/l octanu amonu (58:42) jako fazy ruchomej. Długość fali detekcji wynosi 254 nm, a teoretyczna liczba półek nie powinna być mniejsza niż 1600 obliczona z piku p-hydroksybenzoesanu etylu. Dokładnie wstrzyknąć odpowiednio 10 μl roztworu badanego i roztworu odniesienia do kolumny i zapisać chromatogram. Zawartość p-hydroksybenzoesanu metylu, p-hydroksybenzoesanu etylu, p-hydroksybenzoesanu propylu i p-hydroksybenzoesanu butylu w stosunku do powierzchni piku obliczono metodą wzorca zewnętrznego. 05%. Całkowita ilość metyloparabenu, etyloparabenu, propyloparabenu, butyloparabenu nie przekracza 0,05%. (Ten projekt testuje produkty z dodatkiem środków przeciwbakteryjnych parabenów).

Chlorek winylu (ten produkt jest sterylizowany metodą oksetanową). Kapsułki pokroić na kawałki, dokładnie odważyć 2,5 grama, umieścić w kolbie stożkowej zamykanej korkiem, dodać 25 ml n-heksanu i moczyć przez noc. Przełożyć do separatora, dodać dokładnie 2 ml wody, wstrząsnąć i pozostawić do rozdzielenia. Weź warstwę wody jako roztwór testowy. Dokładnie odważyć pewną ilość chlorku winylu, rozpuścić ją w n-heksanie i rozcieńczyć n-heksanem do uzyskania roztworu zawierającego 22 mikrogramy na mililitr i dokładnie przenieść 2 ml roztworu chlorku winylu do separatora zawierającego 24 ml n- heksan. -Heksan, dokładnie dodaj 2 ml wody do ekstrakcji i weź warstwę wody jako roztwór odniesienia. Wykonać chromatografię gazową (Dodatek VE) stosując kolumnę kapilarną wypełnioną 10% glikolem polietylenowym utrzymywanym w temperaturze 110°C. Jakakolwiek powierzchnia piku spowodowanego przez chlorek winylu na chromatogramie otrzymanym z roztworem testowym nie jest większa niż główny pik (0,0002%) uzyskany z roztworem odniesienia.

Oxane (ta pozycja jest testem dla produktów sterylizowanych metodą oksanową). Odważ 2,0 g kapsułki i umieść je w butelce typu headspace o pojemności 20 ml, dodaj dokładnie 10 ml wody o temperaturze 60°C, zamknij i dobrze wstrząśnij, aby rozpuścić się jako roztwór testowy. Umieścić około 60 ml wody w kolbie miarowej o pojemności 100 ml, wysuszyć i zakorkować, a następnie dokładnie zważyć. Wstrzyknąć 0,3 ml oksanu, wstrząsnąć bez korka, zakorkować i dokładnie zważyć. Różnica w masie to masa oksanu w roztworze. Wziąć odpowiednią ilość roztworu i rozcieńczyć go wodą, aby otrzymać roztwór zawierający 2 μg na mililitr jako roztwór wzorcowy. Przenieść dokładnie 1 ml roztworu wzorcowego do fiolki typu headspace o pojemności 20 ml i dodać dokładnie 9 ml wody. Przeprowadzić test rozpuszczalnika resztkowego (załącznik VIIP metoda 2). Użyć kolumny wypełnionej 5% metylopolisiloksanem lub glikolem polietylenowym (lub fazą stacjonarną o podobnej polarności). Utrzymuj temperaturę kolumny na poziomie 45°C i równoważ fiolkę fazy nadpowierzchniowej w temperaturze 80°C przez 15 minut. Powierzchnia piku związana z oksanem na chromatogramie roztworu badanego nie powinna być większa niż powierzchnia głównego piku (0,0001 %) roztworu odniesienia.

Ubytek masy podczas suszenia Odważyć dokładnie 1,0 g, oddzielić korpus od nakrętki i suszyć w temperaturze 105°C przez 6 godzin, uzyskując ubytek masy od 12,5% do 17,5%.

Pozostałości po prażeniu nieprzekraczające 2,0% (przezroczyste), 3,0% (przejrzyste), 5,0% (nieprzezroczyste) (załącznik VIII N), użyć 1,0 g.

Dokładnie odważ 0,5 g chromu do pojemnika z PTFE, dodaj 5-10 ml kwasu azotowego, dobrze wstrząśnij i sterylizuj wstępnie w temperaturze 100 °C przez 2 godziny. Zakorkować i pozwolić na roztwarzanie w systemie roztwarzania mikrofalowego. Po zakończeniu trawienia odparuj roztwór na gorącej płycie, aż przestaną wytwarzać się czerwonawo-brązowe opary i będzie prawie suchy, a następnie delikatnie podgrzej. Przenieść do kolby miarowej o pojemności 50 ml, dodać 2% kwas azotowy, rozcieńczyć do kreski i użyć jako roztworu do badań (jeśli kapsułka zawiera dwutlenek tytanu, odwirować lub przesączyć rozdrobniony roztwór do badań i pobrać supernatant lub zaktualizowany przesącz jako Roztwór testowy lub dodać 1 ml kwasu fluorowodorowego w celu rozdrobnienia przed rozdrobnieniem.). Wykonaj próbę ślepą i pomiń badaną substancję. Otrzymany roztwór zastosowano jako roztwór ślepy. Dokładnie przenieść odpowiednią ilość roztworu wzorcowego chromu i rozcieńczyć 2% roztworem kwasu azotowego do

Wygenerować roztwór o stężeniu 1,0 μg/ml jako wzorcowy roztwór podstawowy chromu. Przed pomiarem dokładnie odpipetować odpowiednią ilość wzorcowego roztworu podstawowego chromu i rozcieńczyć go 2% roztworem kwasu azotowego do ciągłego roztworu 0-80 ng na mililitr, jako roztworu wzorcowego chromu. Wykonać spektrofotometrię absorbancji atomowej (Załącznik XII D, metoda 1) w celu określenia absorbancji przy 357,9 nm roztworów odniesienia i badanych. Obliczona zawartość chromu nie przekracza 0,0002%. Do arbitrażu, przy użyciu spektrometrii mas z plazmą sprzężoną indukcyjnie (Załącznik XII D, Metoda 1).

Metale ciężkie poddaje się badaniu granicznemu metali ciężkich, dodać 0,5ml kwasu azotowego, odparować w celu usunięcia oparów tlenku azotu, ostudzić, dodać 2ml kwasu solnego, odparować w łaźni wodnej, dodać 5ml wody, lekko rozpuścić i podgrzać, przesączyć (przezroczysta wydrążona kapsułka nie musi być filtrowana), a pozostałość przemywa się 15 ml wody. Połączyć przesącz i popłuczyny w probówce B. Sprawdzić zgodnie z (Załącznik VIIIH Metoda 2). Jeśli obecność pigmentów tlenku żelaza w wydrążonych kapsułkach mogłaby zakłócić wyniki, należy postępować zgodnie z pierwszą metodą po procedurze „...przenieść do kuwety z nanopigmentem i rozcieńczyć wodą do 25 ml”. Pozostałość otrzymaną w teście wykorzystać do pozostałości po spaleniu nieprzekraczających 0,004%.

Limit mikrobiologiczny jest badany pod kątem limitu mikrobiologicznego (Załącznik XI J), liczba bakterii nie przekracza 1000 CFU, liczba grzybów i drożdży nie przekracza 100 CFU, każdy gram badanej substancji nie zawiera Escherichia coli, oraz Salmonella nie występuje w 10 gramach badanej substancji.

Kategoria Farmaceutyczne farmaceutyczne substancje pomocnicze stosowane w przygotowaniu pusta kapsułka farmaceutyczna .

Przechowywanie Przechowywać w hermetycznym pojemniku w temperaturze 10-25°C i

Wilgotność względna 35%-65%.

Znak 1 powinien wskazywać nazwę zastosowanego inhibitora korozji oraz czy do sterylizacji używany jest tlenek etylenu; 2 należy podać zaznaczoną wartość i zakres lepkości kinematycznej produktu (którą można wyznaczyć następującymi metodami).

Lepkość Umieścić 4,50 g we wcześniej odważonej zlewce o pojemności 100 ml, dodać 20 ml ciepłej wody i podgrzewać w łaźni wodnej o temperaturze 60°C, delikatnie mieszając, do rozpuszczenia. Wyjmij zlewkę z wanny i szybko wytrzyj wodę z zewnątrz. Dodać wodę do roztworu żelu do całkowitej masy (15,0% suchej masy) wymaganej według następującego wzoru. Umieścić homogenizowany roztwór w suchej kolbie Erlenmeyera z korkiem, szczelnie zakręcić i umieścić w łaźni wodnej o temperaturze 40 °C ± 1 °C. Gdy roztwór żelu osiągnie temperaturę 40°C ± 1°C, przenieść roztwór do wiskozymetru typu Ostwalda i przeprowadzić badanie wiskozymetryczne w łaźni wodnej o temperaturze 40°C ± 0,1°C (Załącznik VI G, Metoda 1, stosując średnica wewnętrzna 2,0 mm). kapilara).